Week 5: koffieceremonie, enjerra en meelopen vpk

Zondag 19 oktober
Vanmiddag ben ik naar een heuze Ethiopische koffieceremonie geweest, waarbij we ook Enjerra hebben gegeten. De vorige keer vond ik het niet zo heel lekker, want het was toen behoorlijk zuur, maar nu vond ik het echt super lekker! De Enjerra was bedekt met Shiro wot, wat leek op erwtensaus, en boerenkool. Het was niet te scherp en niet zuur, gewoon heel lekker! Echt een aanrader voor iedereen die Enjerra wil proberen.
De koffieceremonie was ook echt lekker...hier duurt het heel lang voordat de koffie klaar is, het is niet zomaar even een druk op de knop en de koffie is klaar...nee ze malen allereerst de koffiebonen en koken water, waarna ze de koffie in het kokende water gooien, waarna het erin trekt. Zo heb je echte en lekkere Ethiopische Buna (jaja zelfs ik vind het lekker!), maar dan moet er natuurlijk nog wel ff een paar schepjes suiker in, want de koffie is hier best erg sterk.
Een leuke dag met een Ethiopisch tintje!

Maandag 20 oktober
Vandaag zijn we bij Hope for the blind geweest, waar we informatie hebben gevraagd over wat ze precies van de workshops verwachten en hebben we een bezoek gebracht aan een mobiele hiv/aids-bus. De bus staat op de hoek van een drukke straat en iedereen kan zich hier gratis laten testen op Hiv/aids en krijgen gratis advies. Omdat wij een workshop gaan geven over Hiv/aids, was het voor ons interessant om hier even wat meer informatie over te krijgen. Hana, onze begeleider vanuit Dir, had gelijk een gratis consult voor ons forengi’s geregeld...we konden even tussen de clienten door.
Vanmiddag zijn we naar Jan Meda geweest, met de sportdocenten die hier de afgelopen week zijn geweest om een sportoffice vanuit Dir op te zetten. Zij hadden een paar tassen met kleren, verzameld door ouders van studenten die hier eerder zijn geweest, om uit te delen op het project. De kleren, en wat balonnen en fluitjes en sliertjes nephaar voor de meiden, werden met veel gejuig ontvangen, echt leuk om zoveel enthousiasme te zien. Alles wat hier naar toe gebracht wordt, komt erg goed terecht, de mensen hebben het hier echt nodig! Dus als je nog tweedehands kleren hebt of leuk klein speelgoed weg wilt geven, stuur maar op...ik zorg ervoor dat het goed terecht komt!
De mensen op Jan Meda hebben namelijk helemaal niks...12 van de 22 gezinnen (108 personen), doen mee in een micorproject van Dir, wat betekent dat ze wat geld van Dir lenen en dat kunnen vermeerderen door middel van het verkopen van zakdoekjes, kauwgom enzovoort. Zo proberen ze een bestaan op te bouwen. Wij willen, als verpleegkunde en socialstudenten, ook nog iets voor hen doen, om hun bestaan een beetje te vergemakkelijken. We zitten te denken aan een speelveldje voor de kinderen, waar ze, zonder dierenskeletten en keien en kuilen, kunnen spelen en hun energie kwijt kunnen. Morgen gaan we in gesprek met iemand van Dir die contacten heeft op het project en waar wij meer informatie van kunnen krijgen over de mensen die er wonen en hun behoeften.

Dinsdag 21 oktober
Vandaag hebben we een eerste opzet van een aantal workshops gemaakt. En hebben we een gesprek gehad met Burano over het Jan Meda project met de ex-soldaten en hun gezinnen. Het is een trieste plek. De mensen worden door de samenleving uitgekotst, alleen omdat de mannen voor het vorige regime hebben gevochten. Dit staat erg slecht op hun CV, waardoor ze niet aan werk kunnen komen.

Woensdag 22 oktober
Vandaag was onze ‘Zeleketa-dag’...wat betekent dat we weer een bezoekje hebben gebracht aan de oorlogsveteranen met een lichamelijke handicap. Vandaag hebben we de kokers geinterviewd. Toen we in de keuken kwamen, kwamen er 6 kittens op ons af gelopen die, na even een nieuwsgierige blik naar de nieuwe bezoekers, gauw weer naar hun veilige plek onder het gasfornhuis terug kropen.
Na een goed interview, waar we best veel informatie door kregen, zijn we naar de winkelstraat Piassa gegaan, om daar wat inkopen voor vanavond te doen...we zouden namelijk uitgaan...en daarvoor moesten we toch nog wel ff wat nieuws aanschaffen! ;-)
Na een heleboel winkels te hebben bezocht, zijn we toch geslaagd naar huis gegaan. Het uitstapje was ook zeer geslaagd. We zijn lekker uit eten en naar de film geweest, een Engelstalige film met Amhaarse ondertiteling...daar kon ik natuurlijk niks van bakken...nog erger dan Arabisch, maar het heeft er wel iets van! Een zeer geslaagde dag.

Donderdag 23 oktober
Vandaag zijn we weer eens naar Sebeta Blindschool geweest, waar we nu een goed gesprek hebben gehad! Ook met dit project kunnen we verder! We kunnen hier een voorlichting over menstruatie geven aan de meisjes vanaf 10 jaar en een workshop EHBO aan de begeleiders van de kinderen in de huizen. Het heeft even geduurd, maar nu kunnen we zomaar maandag al een voorlichting geven...dat is voor ons iets te snel, dus dat zal over 2 weken worden. We kunnen lekker verder! Dat geeft een goed gevoel! ’s Middags zijn we gelijk bezig gegaan met het schrijven van de voorlichting, want het moet ook nog vertaald worden in het Amhaars en daar gaat wel ff wat tijd in zitten!

Vrijdag 24 oktober
Onze vrije dag voor Dir hebben we erg leuk en zinvol ingevuld met het meelopen met Diny, een verpleegkundige die hier in AA werkt in het Mother Theresa Hospital en een jaar de opleiding met mijn moeder heeft gevolgd. We zijn naar het Cherise revalidationcentre geweest, waar een groep noma-kinderen is opgenomen voor plastische chirurgie. Noma is een nog niet zo heel bekende ziekte...en komt veel voor in bepaalde regio’s in Ethiopie. Het is een ziekte die ontstaat door ondervoeding. Als een kind daarbij een ziekte als mazelen krijgt, raakt het verminkt in het gezicht, er ontstaan gaten. Het lichaam kan deze extra aanslag op het lichaam, naast de ondervoeding, niet aan en medicijnen kan de familie niet betalen. Er waren een aantal kinderen met een halve wang en een paar zonder neus. Deze kinderen werden, nadat ze waren bijgevoerd met beschuit met pindakaas en bananen, geopereerd door plastische chirurgen van over de hele wereld. Echt een super project!
Daarna zijn we naar een project van vader Jack, een man van eind 70, geweest, een Limburgse monnik die in Addis Abeba een huis heeft opgezet voor kinderen met klompvoetjes en open ruggetje. De kinderen worden hier gratis aan hun handicap geholpen en als ze uitbehandeld zijn, worden ze weer naar huis, vaak ver buiten de stad, gestuurd.
Hierna was het tijd om te lunchen, wat Carlijn en ik hebben gedaan met enjerra...ook deze was erg lekker! Vervolgens zijn we weer naar het Mother Theresa hospital gegaan, waar we een rondleiding hebben gehad. We hebben alle zieken gezien, het was echt een super groot gebouw, met grote ziekenzalen. De mannen, vrouwen en kinderen waren gescheiden en iedereen was, zo goed als mogelijk, op ziektebeelden gesorteerd (van tb, hiv tot veel verschillende chronische ziekten). Er wordt hulp geboden van 2 dagen in de kliniek, tot 8 maanden op zaal. Hierna worden mensen naar huis (of straat) gestuurd. Ze hadden ook een speciale plek voor kinderen met een verstandelijke handicap. Die kinderen waren echt heel erg lief...er zat van alles van down syndroom tot zeer laag iq en kinderen met een waterhoofd.
Verder was er een heel huis ingericht voor kinderen die ter adoptie worden aangeboden. Hier zaten gezonde maar ook gehandicapte kinderen tussen. Er zaten nu ongeveer 30 kinderen in dit huis. Hiernaast was een ruimte waar moeders hun kinderen konden baren en de eerste 3 maanden zorg konden krijgen van de zusters van moeder Theresa en de andere vrijwilligers van over de hele wereld. Het was erg indrukwekkend om dit allemaal te zien. We kunnen, en willen, hier als verpleegkunde studenten ook zeker een bijdrage leveren aan de zorg. Het is gelijk ook een mooie leerplaats waar we veel technische handelingen kunnen oefenen.

Zaterdag 25 oktober
Een dagje lekker rustig aan doen en genieten van het weekend.
Vanavond weer eens uit eten geweest...deze keer in een typisch Ethiopisch restaurant met dansers waar we van konden genieten tijdens het eten van de overheerlijke enjerra.

Zondag 26 oktober
Vanmorgen ben ik weer naar de kerk geweest. Het was een mooie dienst met veel zingen. De dienst ging over de rechtvaardige bidder. Dat we ons niet beter moeten zien dan de ander en dat we anderen niet moeten veroordelen. Na de dienst moesten we zo snel mogelijk een taxi zien te regelen, want het regende namelijk behoorlijk hard (en dat terwijl het regenseizoen al 2 weken voorbij is!). Na wat te hebben gedronken zijn we met de taxi naar huis gegaan en heb ik genoten van de rust van een echte ouderwetse zondag zonder televisie. Verder heb ik voor vandaag namelijk geen plannen, behalve dan pannenkoeken eten(!) en een dagje niksen is ook wel eens lekker in dit toch al zo relaxte land, waar toch nog wel veel voor school gedaan moet worden.

Vanaf morgen weer hard werken aan de workshops voor de verschillende projecten!

Ik heb deze week een aantal kaarten uit Nederland ontvangen....echt super leuk en lief om te lezen dat er aan me gedacht wordt! De kaarten hangen boven mn bed! Ook de reacties hier op mn blog en in mn mailbox zijn erg leuk om te lezen! Super dankjewel voor al het meeleven! Denk ook aan jullie!