Officieel bezoek, sponserwerving en vrije tijd

Dinsdag 14 oktober
Vandaag zijn we met zn 3-en (carlijn, marloes en ik) naar Hope for the blind geweest. Hier hebben we vragen gesteld aan het management voor onze voorlichting over hygiene en hiv/aids. Het was een korte maar zinvolle meeting.
Toen we alle informatie hadden gekregen die we wilden, wat trouwens erg makkelijk was, zijn we terug gelopen naar het kantoor van Dir. Onderweg werd ik nog even gehuged door een man...heel apart...weet niet waarom en hij liep ook zo weer door! Na 10 minuten lopen kwamen we aan bij Dir office...waar een groot deel van de groep zat te wachten op een taxirit naar ons huis, er was wel een chauffeur, maar de auto ontbrak! Maar we konden onze tijd leuk verdoen met het vertroetelen van een kleine straatpup (ongeveer 3 weken uit en zo groot als mn handpalm), volgens mij een rotweiler kruizing met iets anders, het heeft iig die kleuren...het zielige beestje had gelijk het hart van iedereen gestolen, zonder er maar iets voor te hoeven doen!
Helaas konden we het beestje niet meenemen...want niet iedereen is het eens met het hebben van een hond in huis...en ik vind eigenlijk dat iedereen het er mee eens moet zijn voordat we dit soort beslissingen nemen. Dus helaas gaat het niet door en is het, heel cru gezegd, afwachten tot het beestje dood gaat. Zo’n jonge hond kan niet zonder moeder op straat leven.

’s Middags was het tijd voor een officieel bezoek aan de Ambassade...nou ja, dat officiele ging er snel af! We mochten het hoofd van ontwikkelingssamenwerking, die de bijeenkomst leidde (de ambassadeur zelf was er helaas niet), aanspreken met ‘je’, waardoor het meer een informeel gesprek werd. Ik vond het leuk om te horen wat de Ambassade hier in Ethiopie doet en wat wij van hen kunnen verwachten. Ook had hij nog een leuk contact waar wij misschien wat aan konden hebben als verpleegkundestudenten.
Na deze meeting was het weer eens tijd om pizza te eten...dat is inmiddels ook alweer bijna een week geleden dat ik dat gehad had (heb nog nooit zoveel pizza gegeten in drie weken!)!
Nadat ik mn buikje vol gegeten had met pizza met olijven, ham, ananas en courgette, was het tijd voor een massage! Jaja, je leest het goed...een heuse massage...! We hadden namelijk een masseur uit Nazret geregeld die voor 60 birr (4,50 euro) een massage gaf van een half uur. Ik ben helemaal los gemasseerd...heerlijk! Vooral omdat ik gisteren migraine had en mijn nekspieren erg vast zaten...(daarom hadden we hem ook gebeld)! Het was echt heerlijk...van mn kleine teen tot mn hoofdhuid ben ik gemasseerd, op mn vrouwelijke delen na sloeg hij niets over. Dit is zeker voor herhaling vatbaar...! Hij mag zeker terugkomen! Na nog een potje ‘Phase 10’ van Lianne te hebben gewonnen kon ik heerlijk ontspannen gaan slapen. ;-)

Woensdag 15 oktober
Vandaag was het weer een dagje om Zelekta (de oorlogsveteranen) te bezoeken. De mensen zijn zo vriendelijk en enthousiast, het is echt super om daar te zijn. We hebben een gesprek gehad met de directeur en hebben nu een helder beeld van hoe ze onze voorlichtingen voor zich zien. Wat zijn hun verwachtingen en hoe kunnen we het het beste organiseren. Het komt helemaal goed!
We hebben ook te horen gekregen dat ze een hoge nood hebben met betrekking tot de keuken...het gasfornuis doet het namelijk niet meer, en repareren is erg duur (45000 birr; bijna 3500 euro). Nu koken ze voor 175 personen op een houtvuur (!!)...er staat een vrouw bij die steeds het vuur warm houdt. Ze ademt de rook in en het koken duurt erg lang...dus erg slecht voor haar gezondheid. Het is dan wel goedkoop, maar het moet anders! Hier willen we geld voor inzamelen, zodat we wat aan de keuken kunnen doen of een nieuwe kunnen plaatsen!

Verder zijn er nog meer problemen met betrekking tot het heten, want ook het eten wordt erg lang gekookt, zodat alle vitamines die uberhaupt in het eten zitten eruit gekookt worden. De varatie in het eten is erg nihil en ongezond vanwege de hoge kostprijs (slechte oogsttijd en inflatie)...rijst, pasta, enjerra en aardappelen. Daarom zijn er geen groentes, vlees, melkproducten en eieren. Door dit eenzijdige eten krijgen de veteranen chronisch tekort aan vitaminen, mineralen en eiwitten en wordt medicatie slecht/niet opgenomen.
We willen proberen om de groentetuin uit te breiden en de kippenren met 20 kippen die ze nu hebben te vergroten (dit is een opdracht voor de managementstudenten). Alleen is hier ook geld voor nodig. Voor dit project zijn we dus hard opzoek naar sponsoren! Mijn vraag is dan ook: als dit project iets is wat je raakt, zou je ons dan willen sponseren? Je kunt geld storten op mijn rekeningnummer (3155.21.929) dan kunnen we de oorlogsveteranen van Zeleketa helpen gezonder te leven en zullen hun klachten hopelijk verminderen, omdat ze gevarieerder eten. Dus ik hoop dat jullie hiermee willen helpen!

Na ’s middags een groepsgesprek te hebben gehad met Mulegeta, waarin we hebben geregeld dat we nu 3 eigen chauffeurs hebben met auto’s, had niemand zin om te koken...dat betekent dus dat we alweer uit eten moesten! Gelukkig kost het niet zoveel hier als in Nederland! Voor 9,5 euro ben ik met Carlijn, Marloes, Rob en Bedilu naar de Chinees geweest en heb voor dat bedrag ook een deel voor Bedilu (de chauffeur) betaald. Niet duur...maar wel lekker...weer eens wat anders dan al het Italiaanse eten wat ik hier regelmatig eet (zowel thuis als uit). Het was lekker, maar ik vind het chineze eten in Nederland toch lekkerder (is vaker opgebakken)...ik had namelijk een soort babipangang (zo heet het hier niet), en dat is hier veel verser, in Nederland is het allemaal veel meer doorbakken! Ff wennen dus, maar wel lekker!

Donderdag 16 oktober
We hadden voor vanmorgen een afspraak met Sanne (zij zit normaal in Nederland voor Dir, maar is hier deze week om een en ander te regelen)...we zouden ff onze plannen bespreken en kijken of het allemaal haalbaar is...we hadden om half 11 op kantoor afgesproken, dus gingen wij naar het kantoor toe, we waren er 10 minuten te laat....we hadden gisteren namelijk een straatpup ontdekt en die moesten we eerst even eten geven! Maar zij had het er nog niet aantoe...en toen we na 1,5u nog eens binnen gingen kijken had ze nog geen tijd...en zijn we maar weg gegaan, ze belt ons voor een nieuwe afspraak. Daarna zijn we met onze bewaker Sami meegegaan (die met ons mee was gereden naar het kantoor) terug naar het andere kantoor. Uiteindelijk zijn we met Sami mee naar huis gegaan, omdat onze chauffeur niet kwam, en hebben we zn familie en buren ontmoet...een redelijk groot huis voor hun begrippen (2 kamers met 3 personen) erg leuk om daar even te hangen. Na ruim anderhalf uur zijn we weer weg gegaan en naar huis gebracht door een andere chauffeur...toen was het inmiddels 15 uur! Met andere woorden en dag waarin we eigenlijk niks hebben gedaan! Maar het voelde wel goed en absoluut niet gestresst! Morgen weer een dag! ;-)
Gisteren hebben we wel heel goed gewerkt aan de opdrachten hoor!...we zijn naar Zeleketa geweest en hebben een eerste opzet voor de hygiene workshop gemaakt
’s Avonds was het voor het eerst in deze periode dat ik ik hier in AA zit, een dag waarin ik voor het eerst te maken heb gehad met stroom uitval...het is wel vaker gebeurd, maar toen sliep ik of was ik niet in huis aanwezig. Vandaag viel de stroom ruim 1,5 uur uit tijdens het eten...wat daardoor resulteerde in een diner bij kaarslicht...super romantisch dus! Toen al het eten op was en ik een glas in honderd stukjes gebroken had ging het licht weer aan, waarna we weer onze laptops konden gebruiken (waarvan niemand natuurlijk de accu had opgeladen!)...maar goed...aldoende leert men!!

Zateredag 18 oktober
Na gisteren weer eens een dagje ziek te zijn geweest was het vandaag een dagje om lekker rustig aan te doen...
Voor de verandering ben ik met Carlijn, Marloes, Hielke, Bedilu en Sami wezen zwemmen in het zwembad van het Gion hotel! Hier hebben we Sami, onze bewaker, zijn eerste zwemles gegeven...dat ging voor een eerste keer erg goed!
Vanavond zijn we (ja sorry oma :-P) weer eens uit eten geweest...dit keer in een restaurant dat heette: ‘Amsterdam’...behalve dat er molens aan de muur hingen, was er niks Hollands aan. Het was wel heel erg lekker, maar niet Hollands helaas! Ik had wel zin in stamppot of iets dergelijks, maar dat hadden ze helaas niet! Dat wordt wachten tot januari, dan wil ik heel veel stamppot!!
Na het uit eten gaan hebben we de verjaardag van Lianne en Marloes gevierd, die op de heenweg in het vliegtuig jarig waren. Daarna hebben we het nachtleven van AA onveilig gemaakt. Het was een super geslaagde dag en avond...de mannen hier kunnen echt super goed dansen!

zondag 19 oktober
Vanmorgen, na een zeer korte nachtrust en een mager doucheje (een koud piesstraaltje), waar ik wakker door probeerde te worden...wat niet helemaal lukte...naar de internationale evangelisch kerk geweest. Ik was erg moe...maar ben blij dat ik toch geweest ben! Het was zeker weer de moeite waard om te gaan!
Straks ga ik naar een koffieceremonie en enjerra eten bij iemand thuis...hoe dat is geweest ga ik volgende keer uitgebreid beschrijven! Ook zal ik er dan foto’s bij plaatsen!