luilakken en ' hard' werken

Dinsdag 7 oktober
Vandaag was een dagje van lekker uitrusten van het weekend en het maken van het plan van aanpak. Een dagje waarin ik voor mijn gevoel niet zoveel gedaan heb en genieten van de rust en leren aanpassen aan de cultuur. Het aanpassen aan de cultuur valt me op zich wel mee, moet me gewoon bewust blijven en niet zoveel doelen stellen die ik wil gaan halen en alles op een rustige manier doen. Dat zijn de belangrijkste dingen hier...en bovenal genieten van alles wat er gebeurt. Vanavond zijn we lekker uit eten geweest, veel beter dan de ‘lasagne’ en koude spagetti in Nazret...!

Woensdag 8 oktober
Vandaag was wederom een rustige dag, waarin we bezig zijn geweest met het plan van aanpak. Verder is er vandaag niet echt iets bijzonders gebeurd, het was echt heel rustig.

Donderdag 9 oktober
Na 2 dagen het gevoel hebben gehad niet zoveel uit te vreten in AA, was het vandaag tijd voor een bezoek aan Sebeta blindschool. Het enige project waar ik nog niet eerder was geweest, omdat ik vorige week donderdag een dagje ziek was. We moesten bijna 1 uur heen en 1 uur terug rijden, om 5 min. binnen te zijn en ons plan van aanpak af te geven...het managementteam was namelijk in bespreking! Erg nuttig voelde het dus niet, en echt een beeld heb ik ook nog niet van de instelling! Toen we daar nog even aan het wachten waren, kwam er een blanke een ‘forengi’ langslopen...dus wij roepen ‘forengi, forengi!’, want een blank persoon ontmoeten hier in Ethiopie is toch best wel speciaal!...De forengi kwam naar ons toe gelopen en wij natuurlijk vragen waar hij vandaan kwam...hij kwam uit HOLLAND!! Hoezo grappig!! Hij en zijn vriendin werken dit jaar op Sebeta blind school, hij als ict-er en zij als docent. Erg leuk, misschien kunnen we nog wat aan elkaar hebben! Na deze zeer zinvolle rit naar Sebeta blind school was het tijd om te shoppen...je moet je dag toch een beetje zien te vullen hier! Ik heb een paar leuke gympen gekocht...ben zeker afgezet, maar 25 euro voor een paar schoenen is nog niet duur! Toen we alledrie hadden gekocht wat we nodig hadden, was het tijd om met de minibus naar het huis te gaan...maar omdat we blank zijn moeten we meer betalen voor een ritje dan de Ethiopiers..! Hoezo discriminatie!

Vrijdag 10 oktober
Agré, mijn zusje, is vandaag jarig en ik kan er voor het eerst in 21 jaar niet eens bij zijn! Dat voelt toch wel heel apart!
Vandaag ben ik met Carlijn en Marloes naar Zeleketa warveterans geweest, om ons plan van aanpak af te geven en te spreken met de directeur, die er vorige week niet was. Het was een goed gesprek en we hebben best wel nuttige dingen kunnen afspreken met elkaar. Ik ga met Carlijn, in het kader van hygiene, een keer kijken hoe de verpleegkundige zorg hier wordt uitgevoerd. Ook gaan we met z’n 3-en een keer meelopen in de keuken. Hoe wordt er gekookt en wat wordt er gemaakt. De mensen krijgen bijna geen vitamines...het eten bestaat namelijk alleen uit enjerra, pasta of aardappelen. Vlees en groente is niet aanwezig, want dat is te duur! En de eieren die ze krijgen van de 20 kippen die ze hebben, zijn te weinig om iedereen in mee te laten delen, dus krijgen alleen de zieken een ei bij het eten, om toch wat voedingsstoffen binnen te krijgen.
Ik vond het nu een prettige plaats om te zijn, terwijl ik vorige week toch wel een beetje geshokeerd was van de toestand op de ziekenboeg. De mensen waren allemaal erg aardig en waren blij dat we er waren...vorige keer ook, maar nu ervoer ik het meer. Vanavond zijn er een paar van de groep uit geweest in de Harlem Jazz, ik ben niet meegegaan. Ze hebben het erg leuk gehad met z’n allen.

Zaterdag 11 oktober
Omdat het overgrote deel van de groep vannacht is weze stappen, hadden we vandaag een luierdag ingelast. Ik heb heerlijk uitgeslapen en me vermaakt met de nintendo ds van Rob.
De laatste van de groep kwam om 17uur uit bed gerold, waarna het ook bijna tijd was om weg te gaan naar Iriy Bekentu, de buna best. Hier werd een culturele avond georganiseerd voor de mensen uit de omgeving en ons en kregen we een koffieceremonie....jaja ik heb ook de koffie opgedronken...en echt vies vond ik het niet! Er werd voor ons gedanst en gezongen, erg leuk. Ook was het aan ons om de Ethiopische dans te leren...dat is toch wel heel erg lastig hoor! Ze schudden met hun schouders en op een gegeven moment met hun hele lijf! Ik heb een kort filmpje gemaakt om een indruk te geven....deze staat op mn picassa webalbum.
Het was wel even zuur toen we de rekening kregen, wij moesten de heel avond gaan betalen, incl. de drankjes voor de andere gasten en de zangers...hier waren we het niet mee eens, want ze hadden het niet eens even van te voren gemeld...maar om gezeur te voorkomen hebben we toch maar wel betaald. Al met al was het toch een heel geslaagde avond!

Zondag 12 oktober
Vandaag was het een keer echt zondag! Met bijna alle meiden zijn we naar de internationale kerk geweest! We waren natuurlijk te laat, dat was wel jammer, maar ik leer er wel mee leven. Het was een kerk die vooral was beinvloed door Amerika. De preek leek erg op een preek van ‘hour of power’. Het was een fijne dienst en ik voelde me er meteen thuis! Hier wil ik wel vaker naar de kerk gaan! Ik merkte dat ik het de afgelopen 2 weken best wel gemist had. Er waren veel blanken, waaronder een groep jongeren uit Nederland, maar ook veel Amerikanen, Engelsen en Fransen. Ook waren er mensen uit Suriname, Curacao en Afrikaanse buurlanden...hoe ik dat allemaal weet?? Ik kon het zien aan hun kleding en hoe ze spraken. De boodschap uit de preek, die ging over de discipel Petrus, was ‘heb God lief’ en ‘als je op God vertrouwt komt het goed’.
‘s Avonds ben ik met Irene, Marloes, Nelleke en Eskendir naar een berg geweest, 10 minuten rijden van ons huis. Hier hebben we AA bij nacht gezien! Echt super mooi al die lichtjes! Addis is echt wel een heel grote stad! Natuurlijk moest er ook een klein kampvuurtje bij gemaakt worden, waar Marloes en ik ons over ontfermden...We waren niet alleen, er waren veel andere mensen die van het uitzicht zaten te genieten...het is ook een erg romantische plek om naar toe te gaan! Ik heb een paar foto’s gemaakt, maar je kunt het uitzicht niet heel goed zien.
Na dit romantische uitstapje hadden Claudia, Maaike en Rob gekookt...échte Hollandse pot (aardappelen met boontjes en een ei). Na het eten was het tijd voor een filmpje...samen met Charlotte en Lianne heb ik ‘World trade centre’ gekeken...een mooie en heftige film. Hierna was het tijd om lekker te gaan slapen...want morgen is het weer maandag...begin van de werkdag!

Maandag 13 oktober
De eerste werkdag van de week...voor mij viel de werkdag een beetje tegen...tijdens het opschrijven van vragen voor de verschillende instellingen die we deze week gaan bezoeken, kreeg ik zomaar een migraine-aanval. Erg vervelend! Maar gelukkig was het mogelijk om naar bed te gaan en lekker te slapen (lees ik moest van Carlijn en Marloes naar bed toe, wat toch ook wel het beste geneesmiddel is). Na een paar uurtjes slapen en een warme douche knapte ik lekker op. Voor mij was het gelukkig dat Carlijn ook niet veel had kunnen doen voor de projecten, omdat Hana, onze begeleider, ook mee wil naar Hope for the blind, die we voor vanmiddag op het programma hadden staan. Hier zullen we daarom morgenochtend naar toe gaan. Dan kunnen we hopelijk onze vragen stellen en beginnen met het voorbereiden van de voorlichtingsbijeenkomsten die we hier gaan houden over hiv/aids, de oorzaken en gevolgen van blindheid en hygiene.
Morgen gaan we ook naar de Nederlandse Ambassade...wat dat precies in gaat houden, zou ik niet weten, ik ben benieuwd!